Odpowiedź:
Moim zdaniem to trafne określenie dla postaci Skawińskiego.
Ogień tak życiodajny żywioł znajdował się w świetle latarnii morskiej, która wskazywała drogę statkom. Ten ogień nie tańczył wesoło dla ludzi na łodzi w nocy, bo Skawiński go nie zaświecił.
Prąd wody przywiódł skrzynię z tak sentymentalną dla Skawińskiego książką. Gdyby fale nie igrały ze Skawińskim nie rozbudziła by się w nim oszałamiająca tęsknota za Polską.
Skawiński stracił farmę przez suszę.
Ziemia uprzykrzała się, gdy Skawiński był poszukiwaczem złota, diamentów.
Powietrze w przeszłości Skawińskiego, a dokładniej kiedy przebywał na Hawanie, miało zapach cygar i zazdrości. Jego wspólnik go okradł.
