Odpowiedź:
Przykładem dyskryminacji bezpośredniej jest np. nierówne traktowanie płacowe kobiet i mężczyzn na tym samym stanowisku, z takimi samymi kwalifikacjami i umiejętnościami, innym przejawem jest zatrudnianie tylko kobiet lub tylko mężczyzn na dane stanowisko.
Zatrudniona – lub ubiegająca się o pracę osoba – może być dyskryminowana bezpośrednio, ze względu na takie cechy jak:
płeć,
wiek,
niepełnosprawność,
rasa,
religia,
narodowość,
przekonania polityczne,
przynależność związkowa,
pochodzenie etniczne,
wyznanie,
orientacja seksualna,
zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony,
zatrudnienie w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin.
Równe traktowanie pracowników odnosi się nie tylko do warunków zatrudnienia (jak wynagrodzenie czy wyposażenie stanowiska pracy), ale dotyczy również nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, awansowania oraz dostępu do szkoleń w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Dyskryminacja bezpośrednia może na przykład objawiać się poprzez zaznaczenie w ofercie pracy, iż kierowana jest ona wyłącznie do mężczyzn poniżej 40 roku życia. Dyskryminowany jest pracownik, któremu odmawia się awansu, ponieważ jest muzułmaninem, dotknięta kalectwem osoba zarabiająca mniej niż pełnosprawny pracownik zatrudniony na analogicznym stanowisku czy zwolniony homoseksualista, który stracił pracę, gdy przełożony dowiedział się o jego orientacji seksualnej
