Odpowiedź:
Tristan i Roland byli początkowo takimi idealnymi rycerzami. Obaj poświęcali się całkowicie Bogu i swemu władcy. W ich życiu nie było nic ważniejszego. Roland pozostał takim nieskazitelnym wojownikiem do końca swojego życia.Średniowiecze wykreowało liczne wzorce osobowe, stworzyło między innymi wizerunek idealnego władcy, świętego oraz rycerza. Opracowaniem ideału rycerza chrześcijańskiego zajęła się głównie ówczesna epika rycerska. Ukazywała ona wojowników doskonałych, którzy mieli być probierzem dla całego stanu rycerskiego. Niedościgniony ideał był mężczyzną odważnym, honorowym, pobożnym, lojalnym wobec Boga oraz króla i niepopełniającym żadnych, nawet najmniejszych błędów. Taki wzorzec miał kształcić i wychowywać śmiałków, dodawać im otuchy i wskazywać właściwą drogę postępowania. Z tego też powodu niezmiernie często spotykamy w średniowiecznej literaturze postaci wręcz wyidealizowane, których zachowanie wydaje się przerysowane a czyny podkoloryzowane. Mimo tego, ich przygody przez całe stulecia zyskiwały coraz to nowych czytelników, aż do ostatecznej nobilitacji w wieku XIX, kiedy to nawiązania do średniowiecza stały się niemalże modne.
