Odpowiedź :
Tadeusz Zawadzki "Zośka"- ,,zawdzięcza swój pseudonim „dziewczęcej” urodzie i łagodnemu usposobieniu. W czasach szkolnych najbliższym przyjacielem chłopca jest jego matka. Zawadzki jest uparty i wykorzystuje tą cechę konsekwentnie osiągając kolejne cele (np. nauka pływania). Z biegiem czasu ujawniają się jego zdolności przywódcze. Powaga, rozsądek, charyzma – te cechy zwracają uwagę i przyciągają kolegów dostrzegających autorytet młodego przywódcy. Np. Podczas działalności w Małym Sabotażu Zośka zajmuje się pracą sztabową. Planowanie i szczegółowa organizacja akcji to jego zadanie. Bohater trafnie przewiduje rozmaite przeszkody, potrafi ich uniknąć, a w razie nagłej konieczności – szybko zdecydować, jaką decyzję należy podjąć. Zośka jest „mózgiem” większości akcji opisanych w powieści."
Balladyna- ,,Była leniwa, z wszystkiego niezadowolona i ponura. Kiedy rankiem zbierała w lesie maliny, powiedziała "Wolę noc ciemną niż taki poranek". Tytułowa bohaterka w odróżnieniu od swojej młodszej siostry jest straszną egoistką, kobietą która myślała jedynie o swoich dobrach. Dążyła do celu po trupach, co potwierdza sytuacja w lesie, podczas zbierania malin, gdy to Balladyna zazdrosna o dzban pełny owoców oraz żądna Kirkora, a co za tym idzie jego majątku, zabiła bez wahania Alinę. Na oczach wszystkich wyparła się także swej matki i kazała ją wyrzucić za drzwi, choć na zewnątrz panowała burza i lał deszcz. Kobieta strasznie dwulicowa, zachłanna i podstępna. Bez żadnych skrupułów wymordowała ludzi, w tym Kirkora, którzy zagrażali jej pozycji w objęciu stanowiska królowej."
Ebenezer Scrooge- ,,Scrooge jest chciwy, łapczywy, chytry, uparty, a także nieszlachetny. Ebenezer, choć jest człowiekiem zamożnym, to nie wydaje pieniędzy na przyjemności. Wręcz przeciwnie-ubolewa nad każdym wydanym groszem. Nienawidzi obchodzić Świąt Bożego Narodzenia, ponieważ uznaje to za stratę czasu i zysków. Nikomu nie ufał. Uważał, że wszyscy ludzie mają w stosunku do niego złe zamiary i chcą go oszukać. To spowodowało, że stał się człowiekiem zgryźliwym i nieprzystępnym. W życiu liczył tylko na siebie. Nie szczędził innym wszystkich złośliwych uwag. Takim postępowaniem odstraszał od siebie ludzi. Dlatego był samotny. Jedyną jego zaletą była pracowitość i konsekwencja w dążeniu do celu. Złą stroną charakteru Ebenezera, jest obsesyjne skąpstwo. Starzec miał tylko jedną pasję i zainteresowanie: zdobywanie i gromadzenie pieniędzy. Na tym znał się naprawdę dobrze. Podczas obiadu dla rozrywki sprawdzał rachunki bankowe. Był racjonalistą, wierzył tylko w to, co mu podpowiadał rozum. Nie widział ludzi potrzebujących, był ślepy na ich prośby. Nie przekazywał żadnych sum pieniędzy na organizacje dobroczynne. Uważał bowiem, że nie po to płaci podatki, aby jeszcze wpłacać dodatkowe pieniądze."
Santiago- ,,Santiago był bardzo pogodny. Był optymistycznie nastawiony do życia. Mimo iż przez 84 dni nie złowił żadnej ryby, nie zniechęcał się, lecz walczył, gdyż miał nadzieję, że wreszcie uda mu się co złowić. Wobec ludzi był ufny. Stary rybak był bardzo opanowany i spokojny. Mimo starszego już wieku nie stracił swojej siły. Nadal był aktywny, nie rezygnował ze swojej pracy. Santiago był bardzo uparty i wytrwały, zawsze podejmował się walki, nie poddawał się od razu. Stary rybak potrafił doskonale znieść ból, zimno czy głód. Bohater był pomysłowy, przez co umiał sobie poradzić w niejednej trudnej sytuacji. Santiago był człowiekiem niezwykle pogodnym, spokojnym i opanowanym. Zawsze ufał ludziom. Stary rybak był człowiekiem uczciwym i bardzo skromnym. Miał bardzo dobre serce. Nie chciał nikogo krzywdzić. Był bardzo wrażliwym człowiekiem. Dostrzegał piękno przyrody i nie rozumiał, jak można dla przyjemności zabijać zwierzęta czy niszczyć przyrodę. Przyrodę mężczyzna traktował jak swojego przyjaciela. Bardzo ją szanował i doceniał."
Krysia Wańkowicz- ,,Wcześnie ujawnia się także jej silna osobowość. Starsza z sióstr jest uparta, dociekliwa i często – zamknięta w sobie. Łatwo się wzrusza, wszelkie niepowodzenia i wątpliwości przeżywa w samotności (w przeciwieństwie do Marty). Ojca martwi jej nietypowa, „rolnicza” pasja – plany pracy w gospodarstwie, odbywanie praktyk rolnych. Krysia podąża własną drogą, stawiając sobie często zbyt trudne – jak na swój wiek – cele. Po wybuchu wojny na barki młodej dziewczyny spada odpowiedzialność za utrzymanie rodzinnego domu i opieka nad osamotnioną matką. Krysia skrupulatnie wywiązuje się z trudnych obowiązków. W listach do ojca i siostry pisze o swych marzeniach, planach na przyszłe życie. Nocami uczy się języków, studiuje na tajnych kompletach i przygotowuje się do walki w oddziałach „Parasola”. Pomimo obaw matki, Krysia decyduje się na udział w powstaniu. Pod pseudonimem „Anna” walczy na warszawskiej Woli. Ginie wraz z grupą sześciu młodych żołnierzy w pierwszych dniach powstania."
Cześnik Raptusiewicz- ,,Człowiek ten jest skory do kłótni, wybuchowy. Łatwo go rozgniewać. Pod wpływem złości był skory zranić, a nawet zabić Rejenta: "Hej Gerwazy! Daj gwintówkę, niechaj strącę tę makówkę." Jest interesowny. W wyborze żony kierował się nie pięknem ducha, a dobrami materialnymi. Stan majątku Postoliny przesądził o wyborze jej na żonę. Co dziwne, jest nieśmiały w stosunku do kobiet. Kazał Papkinowi iść do Czerpiesińskiej, by zawiadomił ją o chęci zamążpójścia. Miał problemy z nieobliczalnością i zapanowaniem nad gniewem. Charakteryzuje go nieu-stępliwość i pewność siebie w dążeniu do celu. Dla swoich wielkich ambicji jest gotów poświęcić szczęście Klary. Charakteryzuje go również pyszałkowatość - chwali się majątkiem, który tak naprawdę nie jest jego własnością. Mimo wymienionych wyżej wad, Cześnik budzi sympatię. Sprawia wrażenie pogodnego, sympatycznego, miłego i wesołego szlachcica. Jest gościnny. Każe dobrze opiekować się Wacławem, gdy ten zostaje sprowadzony przez Papkina jako jeniec."