Odpowiedź :
1. Szlachta polska była równa pod względem prawa, jednak różniła się wielkością posiadanego majątku, co dzieliło ją na 4 grupy:
- magnaterię - byli najwyższą warstwą stanu szlacheckiego, do której należeli właściciele przynajmniej 50 wsi. Majątek magnaterii był zazwyczaj dziedziczny. Przedstawiciele tej grupy mieszkali w okazałych dworach lub pałacach z ogrodem bądź parkiem.
- szlachtę średnią (szaraczkową) - szlachcice posiadający co najmniej jedną wieś, bez tak dużego wpływu na władzę, jak magnateria. Zwykle sprawowali wysokie urzędy i zasiadali w sejmie jako posłowie.
- szlachtę zagrodową - drobna i zubożała szlachta, która jednak z racji urodzenia była wolna od podatku osobistego i poboru rekruta. Przedstawiciele tej grupy nie posiadali wsi i utrzymywali się z pracy na roli.
- szlachta gołota - uboga grupa społeczna ze szlacheckim rodowodem. Nie posiadali ziem i nie płacili podatku od majątków ziemskich. Dawali się przekupywać magnatom, pomagając im swoimi głosami na sejmikach ziemskich i wolnych elekcjach. Największe skupisko tej grupy znajdowało się na Mazowszu. Mieli olbrzymi wpływ na króla.
2. Pierwszy Sejm Walny Królestwa Polskiego odbył się w Piotrkowie w 1468 roku z udziałem posłów wybranych na sejmikach ziemskich. Zwołany został przez Kazimierza IV Jagiellończyka głównie w celu uchwalenia sposobu wypłacenia wynagrodzenia dla wojsk, które brały udział w zakończonej wojnie trzynastoletniej z Krzyżakami.