Polityka władz carskich wobec Polaków:
- w okresie zaborów, a zatem w latach 1795-1918 znaczna większość terytorium byłej Rzeczpospolitej znalazła się pod panowaniem Imperium Rosyjskiego,
- z tego powodu to właśnie władze carskie miały decydujący wpływ na dalsze życie większości społeczeństwa polskiego,
- okres zaborów rozpoczął się od zmiany systemu podatkowego oraz administracyjnego, a także od zmiany pozycji polskiej szlachty (wielu szlachciców została pozbawiona szlachectwa, ponieważ Rosja nie chciała utrzymywać tak wielu rodzin szlacheckich),
- później z biegiem lat, polskie społeczeństwo podzieliło się na grupę lojalistów i osób, które popierały ideę walki narodowowyzwoleńczej,
- lojaliści przez cały okres zaborów mieli możliwość pracy w strukturach carskiej administracji, a także z reguły pozostawali w dobrych stosunkach z rosyjską władzą lokalną i czerpali z tego korzyści,
- z kolei zwolennicy walki o niepodległość zajmowali się w czasach zaborów organizacją powstań i działaniami konspiracyjnymi, dlatego to właśnie na nich najczęściej spadały represje i zsyłki ze strony władz carskich,
- po każdym powstaniu narodowym na terenie zaboru rosyjskiego, represje się nasilały, a polskie społeczeństwo musiało się zmierzyć z deportacjami na Syberię, rusyfikacją i konfiskatami majątków,
Z tego wynika, że polityka władz carskich wobec Polaków była skupiona na włączaniu terenów byłej Rzeczpospolitej w struktury Imperium Rosyjskiego. W tym procesie władze carskie starały się współpracować z lojalistami, a organizatorów powstań i konspiratorów karały surowymi represjami.
#SPJ1
