Największym osiagnięciem Adasia było rozwiązanie zagadki drzwi w domu Gąsowskich. Gdy przyjechał do dworu usłyszał o dziwnych sytuacjach, które miały tu miejsce. Najpierw pojawił się pewien Francuz, który poprosił o gościnę pod pozorem pisania książki o polskich dworach. W rzeczywistości interesował się wyłącznie drzwiami, a przyłapany na odrapywaniu farby z jednych z nich, szybko opuścił majątek. Jakiś czas później pan Gąsowski otrzymał propozycję sprzedaży dworu za ogromną sumę, a później miały miejsce włamania do domu i za każdym razem złodzieje starali się wynieść jakieś drzwi.
Adam domyslił się, że tajemnica drzwi ma związek z przeszłością dworu, dlatego szukal starych dokumentow na strychu. Znalazł tam rękopis księdza Koszyczka z roku 1813., z którego dowiedizł się, że zimą tamtego roku do dworu przybyli dwaj francuscy oficerowie, prosząc o pomoc i udzielenie schronienia. Starszy z nich, Kamil de Berier, był ciężko chory i wszyscy podejrzewali, że wkrótce umrze. Przed śmiercią oficer dał swemu towarzyszowi list do brata i poprosił pana Gąsowskiego, by pozwolił jego bratu zamieszkać w domku ogrodnika, w którym sam przebywał. Z zapisków dowiedział się, że chodzi o drzwi z tego właśnie domku. Później nadarzyła się okazja przetłumaczenia tego listu i okazalo się, że wskazowki znajdują się na drzwiach, na których ranny żołnierz był przeniesiony na starych drzwiach. Gdy Adas je odnalazł pdczytał wskazówki, które skierowały go pod stary dąb, w którego dziupli odkrył skórzany mieszek, pełen diamentów i rubinów.
