Julian Tuwim w opowieści o formowaniu się poezji nawiązuje do Jana Kochanowskiego. Jan Kochanowski był dla Tuwima kimś na kształt wzoru. Julian Tuwim składa mu raport.
„Janowi Kochanowskiemu / Meldują posłusznie poeci: / - Praojcze! Składamy raport / Z czterech pośmiertnych stuleci.”
