Struktura zatrudnienia a poziom rozwoju gospodarczego kraju
Dane dla przykładowych krajów:
1. Norwegia - kraj wysoko rozwinięty
- sektor I - 2,0 %
- sektor II - 19,5 %
- sektor III - 78,5 %
2. Australia - kraj wysoko rozwinięty
- sektor I - 2,6 %
- sektor II - 19,0 %
- sektor III - 78,4 %
3. Meksyk - kraj rozwijający się
- sektor I - 12,5 %
- sektor II - 25,5 %
- sektor III - 62,0 %
3. Chiny - kraj rozwijający się
- sektor I - 25,3 %
- sektor II - 27,4 %
- sektor III - 47,3 %
5. Afganistan - kraj słabo rozwinięty
- sektor I - 42,5 %
- sektor II - 18,5 %
- sektor III - 39,0 %
6. Zimbabwe - kraj słabo rozwinięty
- sektor I - 66,2 %
- sektor II - 6,6 %
- sektor III - 27,2 %
Struktura zatrudnienia w danym kraju świadczy o jego stopniu rozwoju gospodarczego. Wysoki udział zatrudnionych w rolnictwie świadczy o słabym rozwoju gospodarczym.
Dla krajów o wysokim stopniu rozwoju gospodarczego udział zatrudnionych w I sektorze (rolnictwie) wynosi do 10 %, dla krajów rozwijających się (średnio rozwiniętych) - od 10 do 30 %, a w krajach słabo rozwiniętych ponad 30 %.
Wraz z wzrostem rozwoju gospodarczego rośnie udział zatrudnionych w III sektorze (usługi).
