Odpowiedź :
Rewolucja kulturalna została wymyślona przez Mao Zedonga - komunistycznego dyktatora Chin po klęsce tzw. Wielkiego Skoku Naprzód.
Celem rewolucji kulturalnej było "oczyszczenie" kraju z tzw. elementów, które zagrażały komunizmowi w Chinach, m.in. poprzez usuwanie ważnych osób z szeregów partii. Rozpoczęło się to w 1966 r.
Działanie te odbiły się szerokim echem w szkołach i na uczelniach, gdzie studenci i uczniowie powołali tzw. Czerwoną Gwardię, która przysięgła bronić idei Mao aż do śmierci.
Studenci:
- rozprowadzali gazetki i ulotki propagandowe
- nosili opaski z napisem "Czerwona Gwardia" i organizowali się w oddziały
- szerzyli potrzebę przejęcia władzy w wojsku, partii i na uczelniach
- wszczynali bunty, szerzyli chaos
- powstały frakcje, które się wzajemnie zwalczały, także dosłownie podczas ulicznych zatargów
Studenckie burdy próbowano łagodzić, ale bez skutku. Mao "dolał oliwy do ognia", wzywając młodzież do tzw. bombardowania sztabów. Była to jeszcze zachęta do usuwania starych porządków.
Czerwona Gwardia liczyła miliony członków. Ich działalność pogrążała kraj w anarchii. Wtapiali się w skład władz samorządowych. Ludzie się ich bali, ponieważ walka z tzw. czterema starymi, którą propagowali, polegała na tym, że np. wpadali do domów, niszczyli sprzęt, meble i wszystko to, co było w ich mniemaniu oznaką bogactwa. Wprowadzili zakaz urządzania wesel, pogrzebów, oszpecano kobiety. Niszczono dzieła sztuki, poniżano nauczycieli. Kultura uległa stagnacji a Chiny całkowicie odizolowały się od świata.
Kiedy Mao Zedong zdał sobie sprawę, że rozwój wydarzeń zmierza w złym kierunku, nakazał armii rozbicie organizacji, a jej działaczy skazano na przymusowe prace.