Cykl filmowy Dekalog Krzysztofa Kieślowskiego nawiązuje do biblii w wielu elementach:
- pierwszym widocznym nawiązaniem jest sam tytuł, który nawiązuje do zapisanego w Starym Testamencie dekalogu,
- każda z części cyklu nawiązuje do konkretnych przykazań,
- Imiona bohaterów nawiązują do imion biblijnych
- W Dekalogu I, w scenie gdzie ciotka Irena opowiada bratankowi o swojej wierze i przekonuje go do niej poprzez przytulenie i opowieść o miłości nawiązuje w pewien sposób do tekstu św. Jana (1 J 4,16);
- W reakcji Pawła widzimy nawiązanie do apostołów. Pawłowi nie wystarczają suche zapewnienia ojca o nieubłaganym prawie rządzącym życiem i śmiercią, a pociąga go opowieść ciotki o miłości i Bogu.
Postacie Krzysztofa i Ireny symbolizują dwa różne podejścia do Boga.
Krzysztof jest ateistą wierzącym w samowystarczalność człowieka, natomiast Irena jest głęboko wierzącą katoliczką, która uważa, że to właśnie wiara jest podstawą naszego istnienia. Postacie te symbolizują odwieczny dylemat pomiędzy tym co ważne jest w naszym świecie i czy istnieje nad nami jakaś siła wyższa. Są starciem nauki z wiarą.
Tajemniczy nieznajomy kreowany przez Artura Barcisia jest niemym świadkiem kluczowych wydarzeń.
Zależnie od osobistej interpretacji może być:
- aniołem;
- personifikacją sumienia;
- lub nawet samym Chrystusem czy Bogiem.
