Odpowiedź:
1 . Niemcy po zwycięstwie nad Francją dążyły do zapewnienia sobie dominującej pozycji w Europie. Celem polityki zagranicznej kanclerza Bismarcka było związanie Niemiec sojuszami z sąsiadami: Cesarstwem Rosyjskim i Monarchią Austro-Węgierską oraz niedopuszczenie do sojuszu tych państw z Francją. Francja miała być izolowana na arenie międzynarodowej. We wrześniu 1872 roku odbył się zjazd cesarzy w Berlinie. W trakcie rozmów doszło do uzgodnienia wielu ważnych kwestii, których konsekwencją były porozumienia wojskowe i polityczne zawarte między Rosją, Austro-Węgrami i II Rzeszą Niemiecką
2 . Przed wybuchem I wojny światowej w społeczeństwie polskim wykształciły się odmienne programy, orientacje polityczne.
3 . Wybuch działań wojennych w sierpniu 1914 r. tchnął nowe życie w sprawę polską. Po raz pierwszy od 1762 r. Berlin był w stanie wojny z Petersburgiem. Solidarność mocarstw rozbiorowych została przełamana. Polska stała się sceną, na której Rosja i państwa centralne musiały stoczyć walkę o ciała i umysły swoich poddanych.
4 . Od Krakowa po Podhajce: wszystkie zdrajce" - słowami tego popularnego pamfletu można by streścić życie polityczne Galicji na początku XX wieku. Powszechny był skrajny lojalizm oraz przekonanie o kompletnej nieodpowiedzialności działań o charakterze konspiracyjnym i militarnym. Tymczasem to samoograniczające się społeczeństwo wydało grupę młodych ludzi, którzy marzyli o czymś znacznie większym. Pokolenie nie tyle dzieci, co bardziej wnuków powstańców styczniowych, zaczęło otwarcie przygotowywać się do zbrojnej walki o niepodległość Polski.
Wyjaśnienie:
Mam nadzieję że pomogłem :)
