Odpowiedź :
Odpowiedź:
1.lokacji.
2.kolonializacji
3.niemieckim
4 lata wolnizny
5
6pługiem
7 trójpolówkę
8ozime
9jare.
Odpowiedź:
W XIII wieku właściciele majątków - by zwiększać własne dochody - sprowadzali osadników z Europy Zachodniej, głównie z Niemiec i Flandrii. Na swych ziemiach zakładali nowe wsie. Proces ten nosi nazwę lokacji inaczej kolonizacji wewnętrznej.
Zwykle wsie organizowano na prawie niemieckim - na podstawie umów między właścicielem gruntów a osadnikami, formułowanych na wzór tych, które zawierano w Niemczech. Określały one między innymi okres (kilku lub kilkunastu lat) zwolnienia od czynszów, świadczeń i powinności osadników na rzecz właściciela, zwany wolnizną. Z prawa niemieckiego została zaczerpnięta także instytucja samorządu sądowego z sołtysem na czele.
Zachodni osadnicy sprowadzili ze sobą nowe sposoby gospodarowania oraz nowocześniejsze narzędzia. Używane na ziemiach polskich do XIII wieku radło zastępowano pługiem, a zamiast dwupolówki zaczęto stosować trójpolówkę. Pole dzielono na trzy części. Na jednej uprawiano zboże ozime (wysiewanie jesienią), na drugiej - zboże jare (wysiewane wiosną), a na trzeciej był ugór.
Wyjaśnienie: