Wyjaśnienie:
Łucja jest opisywana jako niewysoka, śliczna, jasnowłosa dziewczynka o brązowych oczach i miłej, pogodnej twarzy. Łucja po koronacji została nazwana Królową Łucją Mężną. Kocha Aslana i całą Narnię. Twierdzi, że życie z wiedzą o tym, że nigdy nie wróci do Narnii jest bez sensu.Nie wiemy dokładnie, jak wyglądała jako dziewczynka. Jako królowa Narnii pozostała złotowłosą dziewczyną. Nazywano ją Łucją Mężną.
Charakterystyka wewnętrzna
Była bardzo grzeczną i prostolinijną dziewczynką. Gdy spotkała pana Tumnusa w Narnii, bardzo się z nim zaprzyjaźniła, a on polubił ją na tyle, że chciał ochronić ją przed Białą Czarownicą. Pokazuje to jak przyjacielska i dobra była to dziewczynka. Zawsze mówiła prawdę, nawet jeśli dokuczano jej z tego powodu. Przeżywała to i płakała, bo była wrażliwa. Pozostała jednak wierna swoim słowom, choć nikt nie wierzył w jej wizytę w Narnii.
Miała wielkie serce. Bardzo kochała swoje rodzeństwo. Potrafiła im wybaczyć ich zachowanie, gdy żartowali sobie z niej i jej opowieści o Narnii. Była wyrozumiała nawet wobec Edmunda, który często pozostawał wobec niej okrutny.
Ta mała, wrażliwa dziewczynka była jednak bardzo spostrzegawcza i mądra.
Łucja jest jedną z głównych postaci powieści Lew, czarownica i stara szafa C.S. Lewisa. Jest najmłodsza z czwórki rodzeństwa. Pochodzi z Londynu. Zostaje wysłana razem z braćmi i siostrą na wieś, do domu Profesora, by tam przeczekać okres nalotów bombowych na miasto w czasie II wojny światowej.Łucja jest opisywana jako niewysoka, śliczna, jasnowłosa dziewczynka o brązowych oczach i miłej, pogodnej twarzy. Łucja po koronacji została nazwana Królową Łucją Mężną. Kocha Aslana i całą Narnię. Twierdzi, że życie z wiedzą o tym, że nigdy nie wróci do Narnii jest bez sensu.