Pewnego razu była sobie żyrafa o imieniu Adelia. Była niezwykle ciepłą i sympatyczną istotą. Jednak przez to, że przez całe życie była żarłokiem odstraszała inne zwierzęta i nikt nie chciał się z nią przyjaźnić. Żeby się wyżywić potrzebowała bardzo dużą ilość jedzenia. I tak w sobotni poranek po sytym śniadaniu udała się nad rzekę. Stojąc nad pięknym strumykiem w ciepły i słoneczny dzień marzyła o przyjaciołach, których nie miała. W którymś momencie jej rozmyślania rozproszył głos. Adelia spojrzała na niewielką i uroczą zebrę, która wychylała się zza krzaka. Rzadko się zdarzało, żeby ktoś do niej zagadał. Po krótkiej rozmowie zebra kazała przestać jeść tak dużo co nie spodobało się naszej żyrafie. Zebrze zrobiło się żal żyrafy. Oba zwierzęta doszły do porozumienia i rozpoczęły swoją niezwykłą i długą przyjaźń.
