👤

wyjaśnij jak zdaniem otto von bismrcka miało dojść do zjednoczenia niemiec napodstawie prezmówienia ,, nie mowami i uchwałami większości będą rozstrzygane wielkie kwestie naszych czasów- to wielki błąd 1848 i 1849- lecz krwia i żelazem''

Odpowiedź :

Odpowiedź:

W historii każdego społeczeństwa można wskazać postaci, których działalność znacznie przyczyniła się do zachodzących w niej zmian. Niezależnie od tego, czy są to zmiany pozytywne czy też negatywne, osoba inicjująca ów proces na zawsze zostanie zapamiętana przez potomnych. Jako przykłady takich postaci można by wskazać Piotra I Wielkiego w Rosji, Ludwika XIV we Francji, Józefa Piłsudskiego w Polsce czy Benito Mussoliniego we Włoszech. Tego typu wyliczanka mogłaby jeszcze trwać i trwać, niemniej jednak moim celem jest wskazanie cechy łączącej wszystkich wymienionych przeze mnie bohaterów historycznych. Chodzi mi bowiem o fakt, iż postaci te mają olbrzymi wpływ na bieg historii, gdyż wielokrotnie inicjują reformy a nawet rewolucje państwowe, lecz ocena ich działalności jest rzeczą niezwykle trudną.  Do takich postaci należy zaliczyć także pierwszego kanclerza Rzeszy Niemieckiej – Otto von Bismarcka.

„Krwią i żelazem”

Otto von Bismarck żył w czasach, kiedy to Niemcy podzielone były na 41 krajów. Choć w owym „organizmie” dominującą rolę pełniła Austria, to Prusy stopniowo wzmacniały swoją potęgę, co spowodowało, że z czasem oba mocarstwa zaczęły rywalizować o pierwsze miejsce w Niemczech. W kręgach niemieckich coraz większe poparcie znajdowała idea zjednoczenia kraju. Podejmowano różne kroki w celu realizacji tego zadania, czego przykładem jest próba zjednoczenia kraju przez demokratów i liberałów w czasie rewolucji 1848 roku, kiedy to powołano do życia parlament niemiecki wyłoniony w drodze powszechnych wyborów. Niestety zwycięstwo kontrrewolucji ostatecznie przekreśliło te plany i dopiero żelazna polityka Bismarcka pozwoliła na uczynienie marzeń o zjednoczeniu kraju możliwymi do realizacji. Według niego scalenie krajów niemieckich powinno się odbyć pod berłem panującej w Prusach dynastii Hohenzollernów, co – jak można się domyśleć – nie podobało się dążącej do przejęcia dominacji Austrii. Kiedy w 1862 roku król Wilhelm I mianował Bismarcka premierem Prus rozpoczął on proces wcielania swoich planów w życie.

Wyjaśnienie: