Odpowiedź:
Wodór jest gazem lżejszym od powietrza i nierozpuszczalnym w wodzie. Jeśli chcemy go wyizolować jako produkt reakcji, musimy odciąć mu możliwość ulatniania się.
W tym celu probówkę z wodą wkłada się do góry dnem do naczynia z wodą w taki sposób, aby w denku probówki nie było żadnego bąbelka powietrza. Z układu reakcyjnego odprowadza się wężyk, przez który popłynie wydzielający się wodór do naczynia z wodą w taki sposób, żeby wylot wężyka był skierowany do probówki. Dzięki temu w probówce w miarę trwania reakcji będzie zbierał się pożądany gaz, który będzie w układzie izolowanym - od góry ulatnianie blokuje mu denko probówki, a od dołu dyfuzję blokuje warstwa wody. Trzeba tu zaznaczyć, że w ten sposób izolujemy gazy które są jednocześnie lżejsze (mniej gęste) od powietrza i nierozpuszczalne w wodzie.
