1.Ja mistrz! Ja mistrz wyciągam dłonie!
2.Patrz, jak te myśli dobywam sam z siebie, Wcielam w słowa, one lecą, Rozsypują się po niebie,Toczą się, grają i świecą.
3.Pieśń to wielka, pieśń-tworzenie; Taka pieśń jest siła, dzielność, Taka pieśń jest nieśmiertelność. Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę.
4.Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia.
5.Jeśli mnie nad duszami równą władzę nadasz, ja bym mój naród jak pieśń żywą stworzył, i większe niźli Ty zrobiłbym dziwo, zanuciłbym pieśń szczęśliwą! Daj mi rząd dusz!
6.Kłamca, kto Ciebie nazywał miłością, ty jesteś tylko mądrością
7.Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi:
Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie;
Myśl z duszy leci bystro, nim się w słowach złamie,
A słowa myśl pochłoną i tak drżą nad myślą,
Jak ziemia nad połkniętą, niewidzialną rzeką.
Z drżenia ziemi czyż ludzie głąb nurtów docieką,
Gdzie pędzi, czy się domyślą?
8.Krzyknę, żeś Ty nie jest ojcem świata, ale… Głos diabła.
