Kto nie zaznał w życiu cierpienia podlega karze niedoznania słodyczy w niebie.
Kto był bezlitosny, nieludzki i przyczynił się do śmierci ludzi podlega karze wiecznego cierpienia głodu i pragnienia.
Kto odrzuca miłość, żyjąc marzeniami - podlega karze dwóch lat błąkania się między niebem a ziemią, dręczony pustką i nudą.
Kto targnął się na własne życie podlega karze wiecznego zawieszenia pomiędzy światem żywych i światem umarłych, corocznego wychodzenia z grobu jako upiór.
