Wspomnienia dotyczą życia w czarnoleskim domu i Urszulki za życia. Był on pełen radosnego śmiechu, dziecięcego śpiewu. Po śmierci dziewczynki, która była uczynnym, życzliwym, pogodnym, utalentowanym, posłusznym dzieckiem, w domu panuje pustka, mimo obecności reszty rodziny:
„Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło”.
Za pomocą kontrastu został więc przedstawiony dom w przeszłości, pełen życia i radości za życia Urszulki i dom teraźniejszy opanowany pustką, smutkiem, żałobą.
