Podstawą jest napisanie równania reakcji:
[tex]2CO+O_2 \rightarrow 2CO_2[/tex]
Widzimy, że na 1 mol tlenu przypadają 2 mole CO. W warunkach izobaryczno-izochorycznych można przyjąć, że stosunki molowe odpowiadają stosunkom objętościowym. Zatem jeżeli przez x oznaczymy sobie objętość CO, a przez y objętość tlenu, otrzymamy:
[tex]x+y=80[/tex]
Ponadto wiemy, że pozostało po spalaniu 20 [tex]cm^3[/tex] CO. Zatem:
[tex]x-2y=20[/tex]
(bo było go x, a w trakcie reakcji zużyliśmy go dwa razy więcej niż tlenu). Otrzymaliśmy zatem prosty układ równań, który można rozwiązań np. metodą przeciwnych współczynników. Pierwsze równanie mnożymy razy dwa i dodajemy oba równania do siebie:
[tex]\left \{ {{2x+2y=160} \atop {x-2y=20} \right.[/tex]
[tex]3x=180\\x=60[/tex]
Stąd otrzymujemy, że [tex]y=20 cm^3[/tex]. Zatem tlen stanowił objętościowo [tex]\frac{20}{80}=\frac{1}{4}=25\%[/tex] w mieszaninie przedreakcyjnej.
