Drodzy Rodacy, Szanowni Państwo!

„Witaj majowa jutrzenko! Witaj maj, trzeci maj, u Polaków błogi raj!”. Jakże pięknie i wymownie brzmią te słowa […]. Jakże wiele nadziei na wielką, znów silną Rzeczpo- spolitą jest w tych wszystkich słowach. A zarazem, można z tego i wnioskować, jak trudny był to czas, jak głębokie były przeżycia tych ludzi, którzy wtedy o tę wolną Polskę walczyli. […]
To była walka parlamentarna, to była walka polityczna, to była dyskusja stron- nictw, a przede wszystkim – co najważniejsze – to była debata, która zakończyła się zrozumieniem i porozumieniem zdecydowanej większości. ]…]. Przecież Sejm Wiel- ki przyjął obciążenia, aby odbudować polską armię, które spoczęły też na polskiej szlachcie, na ziemianach, a więc również na tych, którzy zasiadali w Sejmie; i oni się na to zgodzili. Przecież Sejm Wielki podniósł do rangi obywatelskiej mieszczan, da- jąc im prawa polityczne, umieszczając ich w izbie politycznej, w parlamencie, a więc tym samym i szlachta część swoich praw politycznych oddała, a jednak zrozumieli, że było to konieczne. […]
Jakże to wielki powód do naszej dumy, […] że to my, Polacy, umieliśmy przyjąć taki akt, pokazując Europie i światu wzór parlamentaryzmu i wzór budowania nowo- czesnego ustroju państwowego, ale także wzór myślenia o realnej sytuacji ojczyzny, myślenia o bezpieczeństwie nie tylko własnym, ale także i innych współobywateli […].
Szanowni Państwo, muszą być wzmocnione zapisy dotyczące chociażby świadczeń emerytalnych. Jak to się stało, że w obliczu konstytucji, która teoretycznie o tym mówi, w obliczu Trybunału Konstytucyjnego, który teoretycznie ma bronić konstytu- cyjnych praw obywatelskich, podwyższono Polakom wiek emerytalny i nie mieli tu żadnej ochrony? […]
Szanowni Państwo, wszyscy przedstawiciele klasy politycznej, zapatrzmy się w Konstytucję 3 Maja, zapatrzmy się w jej twórców, zapatrzmy się w ich odwagę i zrozumienie dla istoty spraw państwowych i dla sytuacji, w jakiej wtedy była Pol- ska. Niech będą oni dla nas wzorem uczciwego i rzetelnego prowadzenia spraw pu- blicznych.

W tekście przemówienia Prezydenta RP podkreśl pytanie retoryczne. Potrzebuję na teraz, daje naj, DZIĘKI