Wiersz oparty jest na kontraście między muzealnymi eksponatami czyli przedmiotami stworzonymi przez człowieka, a ich właścicielami. Rzeczy materialne cechuje trwałość, mogą istnieć setki a nawet tysiące lat, podczas gdy ich twórcy odchodzą z tego świata.
Wynika z tego wniosek, że życie ludzkie przemija, nieuchronnie upływa czas, a rzeczy stworzone przez człowieka „przeżyją“ go.
