Wyjaśnienie:
Po II wojnie cała kultura w Polsce została poddana komunistycznej ideologii. Do kinematografii, teatru, literatury, malarstwa, architektury i pozostałych dziedzin kultury wprowadzono doktrynę socrealizmu, który miał pokazywać zapał Polaków w budowie nowego ustroju, wskazywać wroga klasowego, chwalić potęgę socjalistycznego państwa i jego gospodarki.
Odwilż 1956 roku przyniosła liberalizację w dziedzinie kultury. Powstała tzw. polska szkoła filmowa, pokazująca - w miejsce zbiorowości - losy zwykłego człowieka uwikłanego w dramatyczne niekiedy wybory. Liberalizacja nie trwała długo. Kierowana przez Władysława Gomułkę partia komunistyczna już w 1957 roku wycofywała się z bardziej liberalnej polityki kulturalnej, aby na XIII Plenum KC PZPR w 1963 roku sformułować wyraźnie oczekiwania władz w stosunku do politycznej użyteczności powstających wówczas dzieł kultury.
