Odpowiedź :
Odpowiedź:
W tym roku jedną z moich lektur szkolnych był "Mały Książę” Exupery` ego. Książka opowiada o chłopcu, który żyje na małej asteroidzie wraz ze swoją Różą. Dzień w dzień Książe walczy z baobabami, które zniszczyłyby jego małą ojczyznę, gdyby nie były sukcesywnie wyrywane. Mały Książę wyrusza w podróż do sąsiednich asteroid w poszukiwaniu przyjaciela. Po długiej wędrówce trafia na Ziemię i poznaje pilota, który miał awarię samolotu na środku Sahary. Więcej dowiesz się po przeczytaniu książki. Moim zdaniem „Mały Książę” Exupery` ego to interesująca lektura szkolna. Swoją tezę postaram się udowodnić w poniższych argumentach.
Po pierwsze książka jest adresowana do czytelników w różnym wieku. Dzieci po jej przeczytaniu odbiorą ją jako lekturę z przygodami Małego Księcia i jego przygodami w czasie swych podróży. Dorośli i młodzież zaś jako książkę zmuszającą do zastanowienia się nad pewnymi rzeczami i wartościami życiowymi. Każdy po przeczytaniu tej lektury powinien wyciągnąć jakieś refleksje ze swojego postępowania i utożsamić się z jedną osobą zamieszkującą daną asteroidę.
Następnie chciałbym zauważyć, iż historia Małego Księcia jest bliska młodemu czytelnikowi, który może utożsamiać się z bohaterem. Dzieci po lekturze książki mogą stać się Małym Księciem odkrywającym nieznane dla nich do tej pory horyzonty i doświadczać coraz to nowszych przygód.
Kolejnym argumentem, o którym warto wspomnieć jest to, że wartości zamieszczone w utworze są uniwersalne i ponadczasowe. Przykładem wartości zawartej w utworze jest poszukiwanie miłości i przyjaźni w życiu każdego człowieka. Miłość istniała istnieje i będzie istnieć, a więc jest ponadczasowa i można się do niej odnieść niezależnie w jakim wieku. Takich wartości jest znacznie więcej, trzeba ich po prostu poszukać w utworze.
Po czwarte książka opowiada o szukaniu miłości i przyjaźni w życiu, o różnych typach ludzi, obala ona również stereotypy istniejące we współczesnym świecie oraz zawiera aforyzmy. Jej główny bohater opuszcza swoją planetę i Róże w poszukiwaniu prawdziwego przyjaciela i miłości. Nie umiał wtedy dostrzec tego, że róża kocha go, lecz nie umie okazać swego uczucia, jakim darzy Małego Księcia.
Na planetach, które odwiedził, Mały Książę poznał różnych ludzi, a mianowicie na pierwszej asteroidzie króla – osobę dumną i żądną władzy, lecz sprawiedliwą, na drugiej pyszałka – osobę zakochaną w sobie (narcystyczną), na trzeciej pijaka, który był osobą słaba psychicznie, nie potrafiącą poradzić sobie z nałogiem, na następnej planecie spotkał biznesmena – osobę poważną, oschłą i nudną, na piątej asteroidzie mieszkał latarnik – sumienny, obowiązkowy i pracowity ostatnią asteroidę zamieszkiwał geograf – oddany sprawie, poważny i mądry życiowo ze względu na swój podeszły wiek. Książka zawiera aforyzmy, które ją wzbogacają stylistycznie. Przykładem aforyzmu jest zdanie, jakie powiedział Lis do Małego Księcia: „Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”, według mnie oznacza to, że to, co jest naprawdę ważne nie do się zobaczyć, można to tylko poczuć, ponieważ są to uczucia.
Moim końcowym argumentem jest to, że książka zawiera trzy rodzaje wątków: realistyczny, baśniowy oraz psychologiczny. Wątkami realistycznymi w utworze będą: życie pilota na Ziemi oraz awaria jego samolotu na środku pustyni, zaś baśniowymi życie Małego Księcia na jego małej asteroidzie oraz jego międzyplanetarna podróż. Baśniowym wątkiem w utworze jest poszukiwanie przyjaźni i prawdy o życiu przez Małego Księcia poprzez zwiedzanie sąsiadujących asteroid oraz poznawanie ich mieszkańców.
Mam nadzieję, że udało mi się udowodnić, iż „Mały Książę” jest interesującą lekturą szkolną. Warto przeczytać tę książkę, ponieważ jej główny bohater przezywa wiele fascynujących przygód, jest ona przeznaczona dla czytelników w różnym wieku, jest pisana prostym i przejrzystym językiem, który każdy zrozumie, zawiera wiele aforyzmów, które pasują do otaczającego nas świata, a co najważniejsze opowiada o prawdziwej przyjaźni Małego Księcia z Różą.
Wyjaśnienie:
1. a)o kimś poczciwym dobrym łagodnym
b)o kimś całkowicie niewinnym pod jakimś względem
c)zgadzać się z nowymi poglądami tendencjami preferować nowoczesność nie być zacofanym staromodnym
d)tuż przed śmiercią w ostatnich chwilach życia
e)taki po którym widać niszczące działanie czasu
f)komuś grozi śmierć ktoś jest bliski śmierci
g)o kimś złe wyglądającym
h)ktoś niespokojny awanturniczy prowadzący burzliwe życie
i)stracić ufność odwagę nadzieje
2.
Po pierwsze- Po przeczytaniu książki informacje w niej zawarte trwale zapisują się w naszej pamięci , a nie tak jak w przypadku streszczeń, gdzie po dłuższej przerwie od lektury mylą nam się fakty, nie pamiętamy np: imion bohaterów.
Po drugie- Książka ta jako część cyklu uzupełni nasza wiedzę na temat bohaterów i ich losów.
Po trzecie- Czytając książkę zapoznamy się z budową utworu - dramatu Mickiewicza
3. a)Zielony badylek , bieży baranek , kwietny wianek
b)
1 na głowie kwietny mam wianek
2 przede mną bieżny baranek
3 nade mną leci motylek
4.Guślarz. jako najstarszy, długowiekowy starzec pełnił w obrzędzie dziadów rolę przewodnika, mentora, przywódcy, nauczyciela, opiekuna chóru. Był on głównym sprawcą, inicjatorem, propagatorem całego obrzędu, który za zadanie miał przywołać zmarłe dusze, zjawy, demony.
5.Chór pomaga nam wejście akcję utworu, najbardziej znany cytat: "Głucho wszędzie, ciemno wszędzie, co to będzie? Co to będzie?" - wtedy także wprowadza pewną tajemniczość, dodaje dramaturgii, pojawia się dreszczyk emocji. Chór pojawia się także przed ważnymi postaciami, np.
mam nadzieje ze pomogłam;)