Odpowiedź:
Podmiot liryczny to wędrowiec, który w podróżach szuka ukojenia i ochrony przed tęsknotą. Możemy utożsamić go z autorem – Mickiewicz został skazany na wygnanie i tułaczkę. Samotność jest dla niego i wybawieniem, i udręką.
W dwóch ostatnich strofach podmiot liryczny zwraca uwagę na ciszę zakłócaną cichymi odgłosami natury – zapewne zazdrości zwierzętom ich swobody i nieokiełznanej wolności. Brak hałasu zachęca go do refleksji i skłania go do rozmyślania o utraconej ojczyźnie. Jego słowom nie brakuje melancholii i wrażliwości.
Puenta utworu dotyczy właśnie ukochanej Litwy. Liryczne ,,ja’’ jest zasłuchane w ciszę i liczy na to, że usłyszy wezwanie płynące z ojczyzny. Słowa:
,,Jedźmy, nikt nie woła!’’
Świadczą o goryczy i smutku podmiotu lirycznego, który jest pozbawiony kontaktu z rodzinnymi stronami. Jego nadzieje niestety nie mają się prawa ziścić.
Wyjaśnienie:
