Odpowiedź :
Odpowiedź:
Katarynka wynaleziona została we Włoszech, w pierwszej połowie XVIII wieku, przez G. Barbariego z Modeny. Z czasem instrument ten rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie, gdzie stał się szczególnie popularny w XIX wieku. W tym też czasie powstała wytwórnia Franz Kolb & Sӧhne, założona w 1864 roku w małej miejscowości Pekařov na Morawach i działająca do II wojny światowej.
Katarynka jest przenośnym instrumentem muzycznym do indywidualnego muzykowania. Jej mechanizm (wałek melodyczny nabijany drewnianymi lub stalowymi kolcami, miechy, wiatrownica, piszczałki wargowe), umieszczony jest w drewnianej obudowie, niekiedy bogato zdobionej malowaniem lub intarsją. Mechanizm ten jest uruchamiany za pomocą ręcznej korby. Czasem kataryniarze mieli na wymianę drugi wałek z „zakodowanymi” melodiami. Muzykowali zarówno na miejskich podwórkach jak i na wiejskich odpustach i jarmarkach.
Wyjaśnienie:
mam nadzieje że om to ckodzi
Odpowiedź:
Katarynka – przenośne pudło grające, instrument muzyczny z grupy aerofonów z piszczałkami wargowymi, na którym gra się za pomocą korby wprawiającej w ruch miech (ew. miechy) i tzw. mechanizm rozdzielający. Kręcenie korbą powoduje ruch miechów, tłoczących powietrze do wiatrownicy, a także obraca wałek melodyczny, którego zadaniem jest otwieranie w odpowiedniej kolejności i na odpowiedni czas kanałów, kierujących powietrze do właściwych piszczałek. Katarynkę wynalazł Giovanni Barberi z Modeny w 1 poł. XVIII wieku. Wędrowni grajkowie stosowali ją do połowy XX wieku. Gra na katarynce nie wymaga jakiegokolwiek przygotowania muzycznego – sprowadza się jedynie do kręcenia korbą.