Odpowiedź:
Dwójka rodzeństwa – Iwo i niepełnosprawna Mela – są jednymi z mieszkańców małej wioski Młyny położonej w centralnej Polsce. Młyny, które kiedyś były dobrze prosperującą, zamożną miejscowością, to dziś zapomniane przez wszystkich, opustoszałe miejsce. Z jednej strony graniczą z bagnami, na które pobliska przetwórnia zbóż przez lata odprowadzała toksyczne ścieki; z drugiej – z lasem słupów trakcji wysokiego napięcia; a z trzeciej – z autostradą A2. Jedyna gruntowa droga ze wsi do najbliższej miejscowości prowadzi obok ruin dawnego PGR-u z dominującym nad nimi, spalonym olbrzymim betonowym wiatrakiem. W Młynach nikt nie hoduje zwierząt i nie uprawia roślin. Większość domów jest opuszczona – ich mieszkańcy wyjechali w poszukiwaniu pracy i lepszych miejsc do życia. We wsi pozostało kilkanaście rodzin i niewielka grupa dzieci, z którymi Iwo i Mela spędzają czas. Matka obojga jest kelnerką w restauracji mieszczącej się przy autostradowej stacji benzynowej odległej od Młynów o kilkadziesiąt kilometrów, a ich ojciec jakiś czas temu wyjechał do Norwegii w poszukiwaniu pracy. Dziećmi opiekuje się na co dzień Babka – stara, przygłucha ciotka ich ojca. Pewnego letniego dnia połamane skrzydła spalonego Czarnego Młyna zaczynają się obracać, a w wiosce następuje seria dziwnych, tajemniczych zdarzeń. Znikają wszystkie urządzenia elektryczne i elektroniczne, a temperatura spada nagle. Z nieba zaczyna sypać śnieg, zamarza woda w studniach. Po kilku dniach znikają wszyscy dorośli – poza głuchą Babką, która okazuje się odporna na biegnący od Czarnego Młyna zew. Dzieci zostają same. Uświadamiają sobie sprawę, że za zaistniałą sytuację odpowiedzialny jest Czarny Młyn i postanawiają stanąć z nim do walk
Wyjaśnienie:
nie wiem czy o to ci chodziło ale masz
