Odpowiedź :
Odpowiedź:
zad1
N(I) N2O 2N2+O2----> 2 N2O
N(III) N2O3 2N2+3O2-----> 2N2O3
N(V) N2O5 2N2+5O2------> 2N2O5
zad.2
Tworzenie wiązania kowalencyjnego polega na uwspólnieniu pary elektronowej pomiędzy atomami. Wiążące pary elektronowe należą w jednakowym stopniu do obu atomów w cząsteczce. W ten sposób każdy z atomów uzyskuje oktet lub pełną konfigurację na ostatniej powłoce.
Wiązanie to tworza atomy miedzy którymi różnica elektroujemności wynosi od zera do maksymalnie 0,4.
przykłady: H2; N2;
wiązanie atomowe spolaryzowane polega na uwspólnieniu pary elektronów, ale wspólna para nie należy w jednakowym stopniu do obu atomów, lecz jest przesunięta w kierunku atomu bardziej elektroujemnego.
Zjawisko przesunięcia uwspólnionej pary elektronów w kierunku jednego z atomów, nosi nazwę polaryzacji wiązania. Ma to miejsce w przypadku, kiedy atomy pierwiastków różnią się elektroujemnością, różnica elektroujemności jest większa od 0,4, a mniejsza od 1,7.
przykłądy:
HCl; H2O;NH3
zad.3
wiązanie jonowe powstaje wówczas, kiedy jeden z atomów oddaje drugiemu atomowi co najmniej 1 elektron. Atom oddający elektron staje się kationem (jonem naładowanym dodatnio), a atom przyjmujący elektron staje się anionem (jonem naładowanym ujemnie). Pomiędzy kationem i anionem występuje przyciąganie elektrostatyczne tworzące wiązanie między atomami. Różnica elektroujemności pomiędzy atomami tworzącymi wiązanie jonowe jest większa od 1,7
np.w związku CaCl2
atom Ca ma 2 elektrony walencyjne, a kazdy atom chloru 7 elektronów walencyjnych. Do oktetu atomowi chloru brakuje po 1e. Otrzymuje go od atomu Ca. Atom wapnia oddaje 1e jednemu atomowi Cl, a drugi drugiemu
Atom wapnia nie ma już elektronów walencyjnych czyli ma niedobór 2e i staje się jonem(kationem) z niedoborem 2e [tex]Ca^{2+}[/tex], a każdy atom chloru uzyskał oktet na powłoce walencyjnej i każdy atom ma nadmiar 1e, staje się jonem z nadmiarem 1e (anionem) [tex]Cl^{-}[/tex]
CaCl----> [tex]Ca^{2+}[/tex]+ 2[tex]Cl^{-}[/tex]
zad.4
Fe(II) FeO
Fe(III) Fe2O3
stosunek mas w FeO
Fe:O=56:16=28:8=14:4=7:2
stosunek mas w Fe2O3:
Fe:O=2*56:3*16=112:48=56:24=28:12=14:6=7:3
Jeśli nmamy porównać zawartość tlenu i nie musimy znać dokładnych wartości, a musimy tylko stwierdzić gdzie więcej, a gdzie mniej to wystarczy popatrzeć na obliczone wyżej stosunki masowe: na 7 g Fe przypadają 2 g tlenu, a w Fe2O3 na 7g Fe przypadają 3 g tlenu.
można też inaczej. Wystarczy popatrzeć na wzory tlenków.
w FeO mamy tylko 1 at. tlenu, a w Fe2O3 3 atomy tlenu, wiec więcej tlenu jest w Fe2O3.
Jeżeli musimy podać dokładne zawartości % tlenu w tych związkach to:
-obliczyć masy atomowe tlenków
mFeO=56g +16g=72g
mFe2O3=2*56g+3*16g=160g
- obliczyć stosunek masy tlenu zawartego w tlenku do masy całej czasteczki
%O w FeO=[tex]\frac{16}{72}[/tex]*100%=22,22%
%O w Fe2O3=[tex]\frac{48}{160}[/tex]*100%=30%
zad.5
2Al + 3Cl2------> 2AlCl3
2*27g=54g 2(27+3*36)g= 270g z równania reakcji
12g x g z treści zadania
54g Al daje 270g AlCl3
12g Al daje xg AlCl3
x=[tex]\frac{12*270}{54}[/tex] =60g AlCl3
Wyjaśnienie: