Odpowiedź:
Jednocześnie orator nawiązuje do tradycji, każącej w trudnych chwilach odwoływać się do pomocy Boga. Czyniono tak już w czasach pogańskich, więc tym bardziej ludzie „oświeceni” muszą widzieć konieczność wsparcia Opatrzności. Zgodnie z tradycją homiletyki renesansowej, Skarga przywołuje odpowiednie fragmenty z Biblii, w szczególności pochodzące ze Starego Testamentu, mające spełniać rolę prefiguracji.
Przywołują one przykłady Bożej mądrości, która pomagać ma ludziom w wypełnianiu obowiązków społecznych. Podmiot mówiący chcąc ukazać wielkość tej cnoty, kontrastuje ją z pozorami ludzkiej mądrości: jedni są zadufani w sobie i zbyt wierzą własnemu rozumowi, co powoduje odrzucenie Boga, inni chcą dzięki swej mądrości wzbogacać się, jeszcze inni - np. „politycy dzisiejszy” wykluczają refleksję o wierze i obronie wiary katolickiej. Orator nazywa ich mądrość ziemską i bydlęcą, a rozum nakazujący te działania określa diabelskim. Wreszcie dochodzi do wniosku, że świecka mądrość, a więc taka, która nie znajduje odniesienia do Boga, wiedzie zawsze człowieka do zła. Wobec tego w imieniu uczestników obrad sejmowych zwraca się do Stwórcy o łaskę oświecenia.
Wyjaśnienie:
WYBIERZ SOBIE NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE, I TE KTÓRE CIEBIE INTERESUJĄ
