Przystąpienie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do konfederacji targowickiej było aktem zdrady rzeczy pospolitej i zmarnowaniem ostatniej szansy na po dźwignięncie państwo z kryzysu. W czasie wojny w obronie konstytucji 3 maja pomocy rzeczy pospolitej miały udzielić Prusy jednak wcześniej porozumiały się z Rosją. Stanisław August Poniatowski wydając rozkaz o zaprzestaniu obrony przyzwolił na dokonanie drugiego rozbioru Polski. W styczniu 1793 r. dokonali go Rosja oraz Prusy. Austria była wówczas zajęta wojną z Francją. Na posiedzeniu ostatniego sejmu Rzeczpospolitej w Grodnie posłowie odrzucili większość reform uchwalonych podczas sejmu Czteroletniego i zatwierdzili kolejny traktat rozbiorowy. Rzeczpospolita chwaliła się ostatecznym upadkowi. Wyniku drugiego rozbioru Polski w granicach naszego państwa pozostałą jedynie Niewielkie terytorium o powierzchni 200 000 km² z czteroma milionami mieszkańców.
