Rozwiązanie:
1. Metody nauczyciela języka polskiego nie są efektywne. Bladaczka nie dopuszcza do tego, aby uczniowie mieli własne zdanie i wyrażali swoje poglądy. Ciągle każe im powtarzać utarte regułki, nie wyjaśniając nawet ich sensu. Przykładem tego jest wpajanie uczniom, że "Słowacki wielkim poetą był". Nie pada jednak odpowiedź na pytanie, dlaczego romantyczny poeta faktycznie był "wielki". Metody te nie są obecne we współczesnej szkole, a przynajmniej nie powinny być.
2. Gałkiewicz to opozycjonista Bladaczki. Nurtuje go wielkość poezji Słowackiego, ma odwagę wyrazić własne zdanie, nie daje się łatwo zmanipulować tak, jak reszta klasy. Zachowuje się tak, jak powinien zachowywać się zwykły uczeń - jest ciekawy i dociekliwy. Jego postawę można ocenić pozytywnie.
3. Gombrowicz w swojej powieści często używa tzw. słów kluczy. Są to m.in. "forma" oraz "gęba". Kiedy znajdujemy się wśród innych ludzi, to "nakładamy maskę", czyli wchodzimy w rolę, przywdziewamy gębę. Nie jesteśmy sobą, dostosowujmy nasze zachowanie, głos, gestykulację w zależności od sytuacji. Popadamy w pewnego konformizm, tracimy na chwilę osobowość i udajemy kogoś, kim w rzeczywistości nie jesteśmy. Gombrowicz pisze, że jest to naturalne dla człowieka, nie da się przed tym uciec "jak tylko w inną gębę".
