Odpowiedź :
Odpowiedź:
1. Tożsamość narodowa – poczucie odrębności wobec innych narodów kształtowane przez czynniki narodowotwórcze takie jak: symbole narodowe, język, barwy narodowe, religię, świadomość pochodzenia, historia narodu, świadomość narodowa, więzy krwi, stosunek do dziedzictwa kulturowego, kultura, terytorium, charakter narodowy.
Największy wpływ na charakter narodu wywierają elity, czyli: pisarze, historycy, etnografowie, artyści i uczeni oraz ośrodki ich działania: uniwersytety, placówki badawcze, stowarzyszenia kulturalne, towarzystwa naukowe[1][2]
Poczucie tożsamości narodowej szczególnie ujawnia się w sytuacjach kryzysowych, gdy potrzebne jest wspólne działanie na rzecz ogólnie pojętego dobra narodu, na przykład planowanie powstań narodowych.
2. Język - braniec, jeniec, schwytany, system znaków, zbiór, ozorek, dialekt, maniera, narzecze, niewolnik, styl, wywód logiczny, dyskusja naukowa, żargon, stylistyka, internowany, slang, więzień, pojmany, idiolekt, zbiór znaków, godka, socjolekt, mowa, gwara.
Literatura - lektura, bibliografia, spis bibliograficzny, wykaz, pisarstwo, spis, publikacje z jakiejś dziedziny, twórczość literacka, publicystyka.
Budowanie - komponowanie, fakturowanie, tworzenie, spajanie, rozkładanie, modelowanie, kompilowanie, wznoszenie, zestawianie, konstrukcja, budowa, kreowanie, formowanie, budowla, robienie, opieranie, łączenie, kształtowanie, montaż, wymurowanie, aranżowanie.
Tożsamość narodowa - nacja,
narodowość,
obywatelstwo,
pochodzenie.
3. Wariant pierwszy.
4. należałoby zastanowić się, czym owa tożsamość jest. Myślę, że jej istotę dobrze oddają trzy pytania, stanowiące tytuł słynnego obrazu Paula Gauguina: Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?. Zatem, zgodnie z tą interpretacją, składały się na nią: tradycje, które konstytuują nasz sposób patrzenia na świat, jak widzimy samych siebie oraz cele, jakie zamierzamy w życiu osiągnąć. Szczególnie istotne wydają się dwa pierwsze pytania, które można by utożsamiać z pojęciem „horyzontu”, wprowadzonym przez filozofa Charlesa Taylora, badającego tożsamość nowoczesną. Rolę tradycji w kształtowaniu tożsamości podkreślał także polski noblista Czesław Miłosz, którego zadanie, postawione przed poezją, jest jasne: „poezja ma ocaleć”.