Odpowiedź:
Główne założenie powieści- pokazanie ostatecznego zwycięstwa prawdziwej wiary, jedynego Boga nad zdegenerowaną społecznością rzymską pogrążoną w materialnych i cielesnych przyjemnościach jest zbyt naiwnie odmalowane, by w pełni ukontentować wymagającego czytelnika i przekonać go do takiego triumfu. Większym sukcesem Sienkiewicza mogą pochwalić się pojedyncze sceny odmalowane rzetelnie i realistycznie, w których można odnaleźć szerokie spektrum artystycznych możliwości autora, jego niezliczonych talentów, które niezbyt wyraźnie zarysowują się na tle całego utworu. Autor stworzył niesamowitą i fascynującą kreację Petroniusza, nieźle zrekonstruował wewnętrzną metamorfozę Winicjusza i jego związek z Ligią, ale za to dość trywialnie i prymitywnie zarysował cierpiących chrześcijan pod niewyobrażalnym, niesprawiedliwym jarzmem swych oprawców, co zdecydowanie stępiło ostrość ideologicznego założenia powieści, która w tym wymiarze miała być jasną przytyczką do współczesnych Sienkiewiczowi czasów, w których wiara podupadała. Autor pod osłoną maski historycznej chciał podreperować katolicyzm, dać wskazówki, ideały i wartości, którymi powinni się charakteryzować prawdziwi chrześcijanie a jednocześnie dążył do zdemaskowania całej obłudy Kościoła mu współczesnego.
