Odpowiedź :
Odpowiedź:
Kali – jedna z drugoplanowych postaci powieści W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza. Jest to Afrykańczyk z plemienia Wa-Hima, uratowany i uwolniony z rąk mahometan przez Stasia; towarzyszył chłopcu, małej ośmioletniej Nel i murzynce Mei, aż do spotkania się z kapitanem Glenem i dr Clarym. Staś w trakcie podróży próbował wykształcić europejski sposób myślenia u Kalego, co owocowało wieloma zabawnymi sytuacjami. Kali był bardzo przesądny i wierzył, że każda zła sytuacja jest spowodowana tym że "złe Mzimu" się zdenerwowało. Był wierny, oddany i posłuszny Stasiowi i wierzył we wszystkie jego słowa.Kali posługiwał się charakterystycznym sposobem mówienia - wszystkie czasowniki umieszczał w bezokoliczniku.Do języka potocznego wszedł zwrot moralność Kalego. Oznacza podwójny system oceny uczynków, w zależności od tego kto ich dokonuje. Cytat z powieści: Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy (...) to jest zły uczynek (...). Dobry, to jak Kali zabrać komu krowy. H. Sienkiewicz W pustyni i w puszczy, bohater drugoplanowy; pochodził z plemienia Wa-hima i był synem króla Fumby. Pamiętał, w jaki sposób dostał się do niewoli, ale nie potrafił określić, gdzie leży jego kraj. Stasia od razu uznał za swego pana, ponieważ chłopiec ocalił mu życie. Młody Murzyn znacznie lepiej niż Staś znał afrykańską przyrodę, więc służył mu radą i pomocą. Był krępy, mocno zbudowany, szybki i zwinny. Najbardziej lubił jeść i leniuchować, lecz wbrew tym upodobaniom okazał się bardzo pracowity: zajmował się gospodarstwem, wędził i suszył mięso, chodził ze Stasiem na polowania, budował ogrodzenia z kolczastych gałęzi (zeriba). Bardzo zabawne są wyobrażenia Kalego na temat tego, co dobre i co złe (jak Kali ukraść krowę - to dobrze, jak Kalemu ukraść krowę to źle) i nawet nauki Stasia, który nawracał Murzyna na chrześcijaństwo, niewiele tu zmieniły. Młody, murzyński chłopiec, niewolnik Gebhra. Staś i Nel współczują mu ze względu na sposób, w jaki obchodzi się z nim jego pan. Kali jest nieustannie bity i poniżany przez okrutnego Sudańczyka. Po zabiciu porywaczy chłopiec uznaje Stasia za swojego pana. Pomaga dzieciom przy każdej możliwej okazji, wielokrotnie wykazując się odwagą i poświęceniem. Kali sprowadza zaginionego Sabę, a sam zostaje dotkliwie pokąszony przez pszczoły podczas próby zdobycia leśnego miodu. Pomaga Stasiowi w budowie tymczasowych schronisk i udziela cennych rad koniecznych do przetrwania w dżungli. W trakcie podróży okazuje się, że chłopiec jest synem wodza plemienia Wa-himów. W finale powieści bohaterom udaje się dotrzeć do wioski Kalego i pomóc mu w zwycięstwie nad wrogim plemieniem Samburów. Po śmierci ojca były niewolnik zostaje wodzem, ale postanawia kontynuować podróż ze swymi przyjaciółmi. Kali to sympatyczna postać, różnice kulturowe (i językowe) pomiędzy nim a Stasiem są przyczyną wielu humorystycznych nieporozumień (jak chociażby słynne słowo „donkey” – ang. „osioł” – odebrane przez Kalego jako komplement)
Wyjaśnienie:
Mam nadzieję że pomogłam