Odpowiedź:
Jelito ssaków jest długą cewką rozciągającą się od żołądka do odbytu. Długość jelita związana jest z rodzajem pokarmu przyjmowanego przez określony gatunek zwierzęcia. U ssaków roślinożernych jest dłuższe niż u drapieżnych:
u tych pierwszych stosunek długości jelita do długości ciała wynosi 20 : l (np. u bydła), natomiast u drugich 5 : l (np. u psa).
Jelito dzieli się na 2 zasadnicze odcinki: jelito cienkie i jelito grube.
Jelito cienkie jest głównym miejscem trawienia i wchłaniania (resorpcji) w organizmie zwierzęcym. Do przedniego odcinka jelita cienkiego — dwunastnicy uchodzą przewody 2 głównych gruczołów trawiennych — trzustki i wątroby; w jelicie cienkim zachodzą pod wpływem enzymów wytwarzanych w trzustce i gruczołach jelitowych intensywne procesy trawienne — rozkładu pokarmu do substancji prostych, takich jak: aminokwasy, cukry proste, monog-licerydy, glicerol i kwasy tłuszczowe.
Jelito cienkie jest szczególnie przystosowane do procesu resorpcji. Śluzówka jelita tworzy liczne wypustki, tzw. kosmki jelitowe, które wielokrotnie zwiększają powierzchnię chłonną jelita. Na l mm jelita człowieka znajduje się ok. 30 kosmków. Każdy kosmek jest bogato unaczyniony. Dzięki skurczom kosmków wchłaniane są substancje odżywcze. Mechanizm wchłaniania substancji drobnocząsteczkowych odbywać się może w wyniku transportu biernego lub czynnego ze światła przewodu pokarmowego do komórek ściany jelita a stąd do krwi i limfy. Ruchy perystaltyczne (robaczkowe) jelita cienkiego przesuwają do jelita grubego nie strawione resztki pokarmowe.
Wyjaśnienie: