Odpowiedź:
Nie dla wszystkich był to łatwy czas i przyjemny. Czasy były trudne, zwłaszcza na wsi. Prości ludzie niewiele mieli do powiedzenia, ich obowiązkiem była praca od świtu do nocy; jak to mówili – dla dobra kraju i obywateli. Z perspektywy czasu możnaby powiedzieć, że żyło się w czasach dyktatury i posłuszeństwa szeregowego obywatela. Ówczesne władze ograniczały nasze swobody do minimum, udział w życiu politycznym był pod groźbą wysokich kar pieniężnych lub nawet więzienia. Swobody żadnej, ale wtedy myśleliśmy, że tak ma być.
Sklepy były źle zaopatrzone, często trzeba było stać w wielogodzinnych kolejkach, aby cokolwiek kupić, wszystko było robione w jednakowych kształtach, barwach, wielkościach, było szare i ponure. Brało się to, co było, bo na nic innego nie można było liczyć. Mogłeś jednak zakupić dobry towar, był on dostępny za dolary w tzw. PEWEXACH, nie wszystkich było na to stać, były też sklepy wojskowe, bardzo dobrze zaopatrzone, ale zwykły obywatel nie miał do nich dostępu. Ludzie więc ratowali się jak mogli, sami szyli sobie ubrania czy zbijali potrzebne meble z dostępnych materiałów. W sklepach ogólnodostępnych nie było nic ciekawego, bo co lepsze i ładniejsze, było na eksport, aby obraz Polski w oczach obcokrajowców był jak najlepszy. Jeśli chodzi o żywność to było podobnie. Długie godziny w kolejkach, aby kupić nawet podstawowe artykuły. Później wprowadzono kartki, było trochę lepiej, bo za kartki towar musiał być w sklepie. Produkty w sklepach znikały bardzo szybko, brało się wszystko. Wtedy też rozwinął się handel kartkami żywnościowymi, dlatego że wszystko było bardzo drogie i dlatego, że każdy człowiek miał swoje potrzeby. Jeden potrzebował więcej wędlin, drugi potrzebował papierosów jeszcze inny, gdy miał dzieci to słodyczy. Kartki były nawet na alkohol - w tamtym czasie na ślub i przysługiwało na kartki 5 litrów alkoholu na całe wesele.
