Odpowiedź:
Każda rzecz, tak jak w j. polskim ma rodzajnik, np. TA szafa, TEN stół, itp.
W języku niemieckim, rodzajniki dzielą się na dwie grupy - OKREŚLONE oraz NIEOKREŚLONE. Jak sama nazwa wskazuje, rodzajniki NIEOKREŚLONE stosuje się, gdy mówimy o czymś nieokreślonym, pierwszy raz, a rodzajniki OKREŚLONE, gdy coś je sprecyzowane, np. jeśli przychodzisz do rodziców i mówisz, że:
"Mam dziewczynę"
Wtedy stosujesz rodzajnik NIEOKREŚLONY, gdyż wspominasz o czymś pierwszy raz, ale każde kolejne zdanie opisujący twoją dziewczynę będzie już z rodzajnikiem określonym, ponieważ słuchasz już wie, o czym mówisz.
RODZAJNIKI OKREŚLONE: DER - rodzaj męski/DIE - rodzaj żeński/DAS - rodzaj nijaki/DIE - liczba mnoga
RODZAJNIKI NIEOKREŚLONE: ein - rodzaj męski/eine - rodzaj żeński/ein - rodzaj nijaki/[...] - dla liczby mnogiej nie ma
KEIN/KEINE - oznacza "żaden" i stosowane jest do tworzenia przeczeń dot. rzeczy w języku niemieckim, ponieważ przeczenia do posiadanych rzeczy tworzy się inaczej niż w języku polskim.
W niemiecki mówi się: "Ja mam ŻADEN telefon"; "Ja mam ŻADNYCH przyjaciół".
Wyjaśnienie:
