Odpowiedź :
Odpowiedź:
Drugim, obok skąpstwa Harpagona, tematem komedii jest sytuacja rodziny podporządkowanej ojcu, który owładnięty został namiętnością do pieniędzy. Harpagon jest niewątpliwie człowiekiem zamożnym, mieszczaninem, może szlachcicem, tego dokładnie nie wiemy, ale stać go na dostatnie życie, wychowanie i zabezpieczenie przyszłości dzieci. W czasach Moliera o pozycji człowieka decydowało posiadanie. Losy dzieci, ich przyszłość zależały od majątku ojca. Harpagon mógł zapewnić synowi urząd, stopień wojskowy (które trzeba było kupić), a także oprawę materialną właściwą dla jego statusu społecznego. Mógł także wyłożyć odpowiedni posag, by córkę dobrze wydać za mąż. Problem polega na tym, iż Skąpiec tego nie czyni. Dzieci go zupełnie nie obchodzą, nie kocha ich, nie dba o nie. Mogą robić, co chcą, byle go to nic nie kosztowało. Na tym polega tragedia Kleanta i Elizy. Skąpstwo ojca i brak matki pozbawiły ich poczucia bezpieczeństwa. Żyją bez miłości, samotnie, w trwodze o przyszłość. Kleant jakoś sobie radzi, gra w karty, robi długi i czeka na szybką śmierć ojca. W gorszej sytuacji jest dziewczyna, całkowicie skazana na łaskę i kaprysy ojca, mogącego zamknąć ją w klasztorze lub wydać za mąż bez jej woli za człowieka, który nie zażąda posagu. Ani syn, ani córka nie mogą zaplanować swej przyszłości, myśleć o założeniu rodziny, usamodzielnieniu się. Będzie to możliwe dopiero po śmieci ojca, więc... czekają na nią i życzą jej Harpagonowi. W domu panuje atmosfera nienawiści, wzgardy, podejrzliwości. Miłość Harpagona do pieniędzy, jego sknerstwo, wydzielanie każdego grosza i wymawianie każdego wydatku zupełnie zatruło rodzinną atmosferę.