Odpowiedź:
Struktura użytkowania ziemi – udział charakterystycznych, jednoznacznie zidentyfikowanych form zagospodarowania gruntu w całkowitej powierzchni obszaru, podlegającego analizie tej struktury. Jest ona uwarunkowana zarówno czynnikami naturalnymi terenu (m.in. klimat, stosunki wodne, rzeźba terenu), jak również warunkami gospodarczymi (m.in. industrializacja, typ działalności rolnej)[1].
