Odpowiedź :
"Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo Boże"
Stajemy się "ubodzy w duchu", gdy ufamy Panu Bogu i nie będziemy gromadzić bogactw na ziemi, a tym, co mamy, podzielimy się z innymi. Możesz np oddać coś swojego tym, którzy potrzebują tego bardziej od ciebie. Na przykład chorym dzieciom w szpitalu. Takie dzieci na pewno ucieszą się puzzlami, książkami czy grami, dzięki którym nie będą się nudzić i szybciej wrócą do zdrowia. Albo możesz poświęcić swój czas. Np odwiedzić chorego kolegę, zanieść mu zeszyty, opowiedzieć co w szkole, pomóc w zadaniu.Możesz również pomóc w domu.
Szczęśliwy ubogi nie myśli o tym, co ma albo czego nie ma. Myśli o ludziach, których kocha i o tych, co potrzebują pomocy.
Stajemy się "ubodzy w duchu", gdy ufamy Panu Bogu i nie będziemy gromadzić bogactw na ziemi, a tym, co mamy, podzielimy się z innymi. Możesz np oddać coś swojego tym, którzy potrzebują tego bardziej od ciebie. Na przykład chorym dzieciom w szpitalu. Takie dzieci na pewno ucieszą się puzzlami, książkami czy grami, dzięki którym nie będą się nudzić i szybciej wrócą do zdrowia. Albo możesz poświęcić swój czas. Np odwiedzić chorego kolegę, zanieść mu zeszyty, opowiedzieć co w szkole, pomóc w zadaniu.Możesz również pomóc w domu.
Szczęśliwy ubogi nie myśli o tym, co ma albo czego nie ma. Myśli o ludziach, których kocha i o tych, co potrzebują pomocy.