Odpowiedź :
Odpowiedź:Od trzeciego rozbioru polski sprawa polska była jednym z czynników łączących trzy mocarstwa zaborcze. Ani Austria, ani Prusy, ani Rosja nie były zainteresowane w odbudowie Polski, musiałby bowiem zwrócić zagarnięte przez siebie ziemie polskie. W czasie I wojny światowej dwa spośród państw zaborczych walczyły wspólne przeciwko trzeciemu. Żadne z nich nie zamierzało podnosić sprawy polskiej. Aby jednak wykorzystać społeczeństwo polskie do walki w swoich interesach, dowodzący armiami niemiecką i austriacka wydali odezwy do ludności polskiej zawierające szereg frazesów, żadnych jednak przyrzeczeń. Natomiast wydana w sierpniu 1914 roku odezwa głównodowodzącego armii carskiej księcia Mikołaja Mikołajewicza obiecywała zjednoczenie wszystkich ziem polskich pod berłem cara. Obietnica ta oznaczałaby, w przypadku jej urzeczywistnienia, że Polska zamiast pod trzema znalazłaby się pod panowaniem jednego zaborcy. Polakom wojna zaborców pomiędzy sobą dawała nadzieję, że być może zakończenie wojny przyniesie taką zmianę układu sił międzynarodowych, która umożliwi odbudowanie Polski.
Jeszcze przed wybuchem wojny ukształtowały się w Polsce dwie przeciwstawne sobie orientacje polityczne. Każda z nich wiązała swe nadzieje z jednym spośród dwóch bloków państw imperialistycznych. Wybuch wojny uwydatnił w sposób wyraźny związki i zależności obu kierunków politycznych od tych bloków.