RUTEN
Ruten jest srebrzystoszary metalem należącym obok rodu i palladu do grupy platynowców lekkich (rutenowce). Jest metalem szlachetnym o bardzo małej reaktywności chemicznej. Substancja ta jest bardzo twarda a jednocześnie krucha. Najwyższy stopień utlenienia rutenu wynosi +8.
Nazwa angielska-Ruthenium
Nazwa łacińska-Ruthenium
Grupa-8
Okres-5
Stan skupienia-ciało stałe
symbol-Ru
protony-44
elektrony-44
Neutrony-57
Liczba masowa-101
Liczba atomowa-44
Liczba powłok- 5
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 1.42, 2.2
Stopień utlenienia: +2, +3, +4, +6, +8
Przewodność elektryczna: 149.3*105 1/(*m)
Gęstość (293 K): 12.37 g/dm3
Temperatura topnienia: 2250°C, 2523 K
Temperatura wrzenia: 3900°C, 4173 K
Ciepło właściwe: 24.1 J/(mol*K)
Ciepło topnienia: 26 kJ/mol
Ciepło parowania: 595 kJ/mol
Przewodność cieplna:117 W/(m*K)
Właściwości chemiczne
Ruten jest metalem bardzo mało aktywnym chemicznie w temperaturze pokojowej. Reaguje po ogrzaniu z siarką, fosforem, fluorem i chlorem . Z powietrzem nie reaguje nawet po ogrzaniu do temperatury czerwonego żaru. Nie rozpuszcza się w kwasach nieutleniających. Nie ulega działaniu kwasu azotowego, nie reaguje też z wodą królewską. Prawie zawsze tworzy związki kompleksowe. Metal ten występuje na +2, +3, +4, +6 i +8 stopniu utlenienia. Tlenek rutenu (IV) RuO2 wykazuje charakter kwasowy.
Zastosowanie
Ruten znalazł zastosowanie przede wszystkim w przemyśle metalurgicznym. Dodatek tego metalu nadaje stopom twardość i wytrzymałość. Stop rutenu i molibdenu jest nadprzewodnikiem. Metal ten wykorzystuje się też do produkcji końcówek wiecznych piór.
Występowanie
Ruten jest bardzo rzadko występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Można go spotkać w stanie wolnym głównie w rudach innych platynowców oraz w rudach siarczkowych żelaza, chromu i niklu. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 72 miejsce (procenty wagowe).
Odkryty przez: Karl Klaus
Miejsce odkrycia: Rosja
Rok odkrycia: 1844
Pochodzenie nazwy: Od łacińskiego "Ruthenia" - nazwy Rosji
