Odpowiedź:Burak cukrowy .
Ojczyzną buraka są rejony wybrzeża Morza Śródziemnego, Kaspijskiego i Czarnego. Dzikie formy buraka występujące w tamtych rejonach posiadają korzenie cieńsze i bardziej zdrewniałe od korzeni form uprawnych. Są jednocześnie cennym źródłem genów, zwłaszcza odpornościowych, które zostały utracone w wyniku uszlachetniania buraka cukrowego.
W strefie klimatu umiarkowanego burak cukrowy jest jedyną rośliną dostarczającą surowiec dla przemysłu cukrowniczego. Ponadto jest on źródłem cennej paszy (wysłodki, liście, melas) i materii organicznej w glebie (w przypadku przyorywania liści).
Klimat uprawy buraka cukrowego koncentruje się w strefie klimatu umiarkowanego. Długie dni letnie i obfitość słońca są pożądane do osiągnięcia wyższej zawartości cukru. Warzywo wymaga dużego nawadniania, dlatego duże znaczenie mają rozkład i suma opadów w okresie wegetacji (ok. 600 mm). Brak wody znacznie obniża plony. Burak cukrowy nie jest zbyt wrażliwy na niskie temperatury. Dopiero przymrozki około -8°C uszkadzają młode rośliny, a jesienią wykopane korzenie są uszkadzane przez przymrozki dochodzące do -6° lub -8°C. Długość okresu wegetacji buraka, zapewniająca wysoki plon i dobrą jakość korzeni, powinna wynosić 180–190 dni. Burak cukrowy jest uprawiany na różnych glebach, jednak najlepsze zbiory osiąga się na glebach głębokich, luźnych, dobrze odwodnionych i mających zdolność magazynowania wilgoci, o dużej zawartości składników mineralnych i organicznych, które trzeba uzupełniać intensywnym nawożeniem. Takimi glebami na których najczęściej się uprawia są czarne ziemie i gleby brunatne. Burak jest rośliną objętościową, której przewóz na dalsze odległości jest nieopłacalny. Rozmieszczenie cukrowni jest więc głównym czynnikiem lokalizacji uprawy buraków. Uprawa tej rośliny jest kapitałochłonna, jak i wymagająca dużych nakładów pracy.
2 Kukurydza ma szerokie zastosowanie w przemyśle cukierniczym, piekarniczym, piwowarskim, olejarskim i paszowym. Co więcej, roślina ta jest również używana jako surowiec w przemyśle papierniczym i posiada ogromny potencjał w produkcji bioenergii (np. biomasa).
Kukurydza zwyczajna (Zea mays) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny wiechlinowatych. Roślina ciepło i światłolubna. Należy do zbóż. Pochodzi z Meksyku, ale nie występuje w formie dzikiej.Wybór stanowiska pod kukurydzę, zwłaszcza przeznaczoną do uprawy w plonie głównym na ziarno, należy uzależnić od żyzności gleby. Kukurydza nie ma wysokich wymagań glebowych, stąd można ją uprawiać na różnych glebach z wyjątkiem podmokłych, zimnych, bardzo ciężkich i ilastych oraz suchych, piaszczystych.
