Odpowiedź:
Józefów należy do tzw. pasma otwockiego grupującego miejscowości letniskowo – uzdrowiskowe położone wzdłuż wybudowanej w 1877 roku linii kolejowej z Warszawy do Lublina i uruchomionej w 1912 roku - linii kolejki wąskotorowej.
Historycznie Józefów dzieli się na kilkanaście części, które są dawnymi letniskami lub wsiami (m. in. Anielin, Dębinkę, Górki, Jarosław Południowy, Jarosław Północny, Kolonię Błota, Michalin, Nową Wieś, Rycice, Świdry Małe).
Tereny współczesnego Józefowa w 1825 rok ukazuje Topograficzna Karta Królestwa Polskiego. Na mapie zaznaczono cztery miejscowości: Małe Świdry, Rycice (wówczas zwane Ryczycą lub Ryczycami), Górki oraz Białek
Rozwój miejscowości
Rozwój Józefowa, jako bazy wypoczynkowej dla mieszkańców Warszawy rozpoczął się już u schyłku XIX wieku, a w okresie międzywojennym dostrzeżono również walory uzdrowiskowe dla leczenia chorób płuc i dróg oddechowych. W okresie przedwojennym w Józefowie w sezonie przebywało nawet 3 tys. kuracjuszy i letników, a stałych mieszkańców było ok. 1500. Zasadniczy wpływ na rozwój miejscowości miało położenie przy szlakach kolejowych.
W 1877 roku oddano do użytku Drogę Żelazną Nadwiślańską (Kolej Nadwiślańską). Pierwsze stacje na odcinku warszawskiej Pragi do Łaskarzewa były usytuowane: we wsi Wawer – przystanek Wawer oraz przystanek Jarosław w osadzie Kolonia Jarosław nad rzeką Świder (na terenie dzisiejszego Józefowa). Od 1887 roku funkcjonowała nowa stacja w Falenicy, a rok później pociągi zatrzymywały się również w Radości, Józefowie oraz w Świdrze. W 1914 roku został oddany do użytku przystanek kolei wąskotorowej w Józefowie, a kilka lat później uruchomiono przystanki: Jarosław przy moście na rzece Świder oraz Emilianów przy cmentarzu katolickim.
W latach międzywojennych na terenie dzisiejszego Józefowa funkcjonowały trzy stacje kolejowe PKP w Letnisku Józefów: Józefów oraz Jarosław (do 1936 roku), a w Letnisku Michalin – Michalin. Mieliśmy także cztery przystanki kolei wąskotorowej.
Po wojnie
Po II wojnie światowej nastąpił szybki rozwój Józefowa w związku z napływem ludności ze zniszczonej Warszawy. Szacuje się, że w latach 60-tych Józefów liczył 17 tysięcy mieszkańców. W latach 70-tych i 80-tych liczba józefowian zmniejszyła się jednak do 14 tysięcy. Powodem był ich odpływ do Legionowa, Otwocka oraz Warszawy w związku z rozwijającym się tam wielorodzinnym budownictwem mieszkaniowym.
Wyjaśnienie:
Mam nadzieję ,że ok.............................................................*******************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************
Nie wiem po co te gwiazdki i kropki porobiłam.
Pozdrawiam
