Liczę na naj!
Wiersz przedstawia codzienną sytuację na zwyczajnej ulicy. Autor wiersza opisuje staruszkę w czarnej sukience i drucianych okularach, która opiera się o laskę. Czeka ją prosta czynność, która sprawi jej dużo problemów. Sytuacja ta to zwyczajne przejście przez ulicę. Dla starszej kobiety staje się to jednak wyzwaniem. To właśnie dla niej ulica staje się przepaścią przez którą boi się przejść. W okolicy co prawda nie ma dużego ruchu, jednakże kobieta ma problem z przekroczeniem krawężnika. My jako młodzi ludzie często nie rozumiemy, że świat z perspektywy starszych ludzi wygląda całkowicie inaczej. Zdrowie nie jest dane nam na zawsze, każdy z nas prędzej czy później stanie się mniej sprawny. Właśnie tak rozumiem ten wiersz.
