za górami za lasami żyła sobie pewną staruszka która miała 2 synów Karol i Bartłomieja obaj byli bardzo ładni ale jeden był bardzo mądry znał się na wszystkim ale zaś drugi nic nie umiał zrobić nawet rozłupać orzechów.a orzechów było bardzo dużo bo z orzechów żyli ich matka jeździła na targ i sprzedawała. Karol za brata musiał robić wszystko a gdy skończył przyszedł Bartek i do swojej matki mówił że to on ona chwaliła a na Karola krzyczała że nic nie umie zrobić a gdy on mówił że to on ona mu nie wierzyła.Pewnego dnia przyjechała królewna Karol jej wszystko opowiedział i ta następnego dnia przyjechała do ich chatki zapukała i mówi kto pierwszy rozłupie 100 orzechów to zostanie jej mężem i dała jeden worek Karolowi drugi bartkowi. Karol rozłupał wszystkie orzechy w 15 minut a Bartek rozłupał tylko 3. Staruszka była zdziwiona że jak kazała rozłupać orzech to on to robił w zaledwie kilka minut,a teraz się okazało że on przez 15 minut rozłupał tylko 3 i z tego morał wyszedł taki że nie warto kłamać że coś się umie a tak naprawdę lubi się być tylko chwalony
