Odpowiedź:
Właściwie to hiszpański zbytnio się nie różni tutaj od polskiego. Najpierw masz osobę (podmiot), potem czasownik (orzeczenie) i resztę zdania.
Np. Yo vivo en Polonia. - Ja mieszkam w Polsce.
Można też pominąć osobę (czyli dokładnie tak jak w języku polskim) i powiedzieć: vivo en Polonia - mieszkam w Polsce.
Za to jak w zdaniu będzie występować przymiotnik, to bardzo możliwe, że będzie znajdować się za rzeczownikiem, który opisuje.
Np. Tengo un gato negro - dosłownie: Mam kota czarnego. --> Mam czarnego kota.
Mam nadzieję, że pomogłam :)
