Oceń, czy opisana w podanym tekście skarga do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka spełnia kryteria dopuszczalności skargi: zarzut naruszenia Konwencji, wyczerpanie drogi krajowej, ,,znaczący uszczerbek”, niepowtarzalność zarzutów, skarżący = Poszkodowany, zdarzenie po ratyfikacji, skarga przeciw państwu, brak nadużycia prawa do skargi, dowody słuszności zarzutów, termin 6 miesięcy

Skarżący sformułował w artykule opublikowanym w lokalnej prasie szereg krytycznych wypowiedzi dotyczących lokalnej spółdzielni mieszkaniowej. Między innymi skarżący zakwestionował transakcje handlowe zawarte przez spółdzielnię, którą oskarżył o niegospodarność i działanie na szkodę jej członków. Następnie skarżący zainicjował postępowanie karne przeciwko spółdzielni, które zostało umorzone przez prokuratora z uwagi na brak znamion przestępstwa. Spółdzielnia wniosła pozew przeciwko skarżącemu z art. 23 i 24 kodeksu cywilnego o naruszenie dóbr osobistych. Sąd I instancji zasądził na rzecz powoda kwotę 5000 zł zadośćuczynienia za szkodę niematerialną oraz nakazał skarżącemu opublikować sprostowanie w lokalnej prasie. Obie strony złożyły apelacje, ale sąd apelacyjny oddalił je, uznając, że sąd I instancji poddał materiał dowodowy adekwatnej ocenie i właściwie zinterpretował odpowiednie przepisy. Skarżący wniósł kasację do Sądu Najwyższego, która została odrzucona. Skarżący zwrócił się ze skargą do ETPCz podnosząc, że wyroki wydane przez sądy krajowe naruszają jego prawo do swobody wypowiedzi.